Dreams are like water: colorles and dangerous

  Czas i perspektywa*
Marzenia są jak woda: bezbarwne i niebezpieczne...
  Rutyna usypia uważność.
Łatwo osunąć się w miękką pierzynę powtarzanych czynności. A po przebudzeniu zdarza się, że wyczuwamy dłonią zawartość nocnika.


*punkt widzenia, dystans

Flaszka, albo co Cię czeka, będąc wiernym swojemu wyobrażeniu o fotografii w opozycji do utartych kanonów tejże

Poniewczasie.
  Niemal za każdym razem spust migawki zwalniam za późno. Od kilku do kilkuset milisekund za późno . Świadomość ta czyni większość moich  zdjęć  linkami do alternatywnych wariantów danej chwili.
Moja percepcja razy przesłona minus czas migawki.
  Jest to stan zdecydowanie akceptowalny.
Wykonując fotografię, w moim odczuciu perfekcyjną, kompletnie wymazuję z umysłu informacje dotyczące okoliczności jej powstania. Platon, Ustami króla Tamuza, mówił, że pismo zabija pamięć. Fotografia tą pamięć unicestwia. Zamiast efemerycznego, naznaczonego emocjami i zniekształconego przez niuanse umysłu wizerunku danej chwili, mamy plik cyfrowy. Jotpeg tudzież raw. Krystaliczny zapis informacyjny plus zerowy rejestr uczuć.
  Niedosyt, związany ze spartoleniem zdjęcia łatwo obracam w słodko-gorzkie, ale żywe, wspomnienie.
  Czy Henri Cartier-Bresson, mistrz decydującego momentu, pamiętał swoje najlepsze kadry? A może tylko ich refleksy?
                          Wytrącone w powłoce srebrowej elektrony...

Dla odbiorcy: magia na skrawku papieru zaklęta.
Dla twórcy:  pustka skrawkiem papieru wypełniona.